Gra w piłkę siatkową bez wątpienia zalicza się do dyscyplin ogólnorozwojowych, czyli tych dziedzin kultury fizycznej, podczas których uprawiania angażowane jest całe ciało sportowca. W zależności od tego, czy dany zawodnik gra na pozycji rozgrywającego, zagrywającego, czy może zajmuje inną pozycję na boisku, wykonuje on w trakcie meczu rozmaite zadania, angażując ku temu różne partie mięśni. Dobry siatkarz musi być silny, czego wymaga od niego uczestniczenie w blokach, wysoko skakać, a także być szybkim. Z tego powodu, jak i dlatego, że jest ona rodzajem zmagań zespołowych, wskutek czego uczy prawidłowych zachowań społecznych oraz współpracy – gra ta okazuje się świetnym wyborem, jeśli chodzi o typ zmagań najodpowiedniejszy dla młodzieży. Jakie inne argumenty popierają ową tezę?

Dlaczego właśnie siatkówka? 

Chyba nikogo nie trzeba specjalnie przekonywać o tym, że uprawianie sportu zdecydowanie pozytywnie wpływa na rozwój każdego człowieka. Spróbujmy jednak udowodnić, iż to właśnie lista korzyści płynących z trenowania piłki siatkowej przedstawia się szczególnie okazale. Po pierwsze jak już zostało wspomniane, gra ta wymaga od nas wkładania wysiłku związanego z całym ciałem, co sprawia, że wszystkie jego partie rozwijają się równomiernie. Widać to, gdy spogląda się na sylwetki gwiazd tego sportu obojga płci.Siatkarze mocno przewyższają więc pod względem ogólnych uwarunkowań np. piłkarzy, którzy stawiają głównie na rozwój nóg, szczypiornistów dbających o ręce czy silnych sportowców walki.

Kolejną sprawą jest tzw. niski próg wejścia, jeżeli chodzi o możliwość gry w siatkówkę. Oznacza to, że uprawiać ten sport może praktycznie każdy – bowiem co jest do tego niezbędne? Jedynie podłoże o w zasadzie dowolnej nawierzchni – wszak w piłkę siatkową grywa się na piasku plaży lub jakiejkolwiek halowej podłodze. Oprócz niego potrzeba wyłącznie siatki, dwóch słupków i piłki. Tak więc koszty sprzętu nieodzownego do uprawiania owej dyscypliny nie są duże. Kłopotem może okazać się co najwyżej zgromadzenie zespołu, lecz i to nie powinno być problemem, bo w dobie Internetu nawet jeśli nie mamy chętnych znajomych, bez problemu zrzeszymy się w sieci.

Zwróćmy też uwagę na atuty siatkówki odnoszące się do zachowywania higieny psychicznej. Ta zespołowa gra przede wszystkim uczy zasad fair-play i wzajemnej pomocy, ale ponadto wykazuje przewagę nad innymi dziedzinami sportu w tym, że w odróżnieniu od wielu z nich nie wymaga, aby trenujący nią samodzielnie motywowali się do działania. Wspólna radość z udanej akcji członka drużyny albo przeżywanie porażki ułatwia stymulację do dalszej walki. Ludzki mózg wydziela wtedy więcej endorfin aniżeli podczas samotnych zmagań.

Dodatkowo siatkówka jest relatywnie mało urazową. W tym sporcie praktycznie nie ma fizycznego kontaktu pomiędzy zawodnikami niczym w piłce nożnej albo rugby, a co za tym idzie prawie nie zdarzają się faule, ryzyko kontuzji ograniczona się więc do minimum.

Znaczenie sportu w życiu dziecka

Na łamach pisma Frontiers in Psychology ukazały się niedawno wyniki badań naukowców z francuskiego Universite Clermont Auvergne oraz australijskiej placówki Edith Cowan University. Wynika z nich, że większość dzieci odznacza się wyższą wydolnością organizmu aniżeli dorośli, zwłaszcza ci, którzy niczego regularnie nie trenują. Dzieje się tak dlatego, iż młodzi ludzie posiadają zdecydowanie lepsze zdolności, jeśli chodzi o metabolizm aerobowy – lepiej wykorzystują tlen do intensywnego wysiłku i szybciej pozbywają się z organizmu kwasu mlekowego, pobudzając jego procesy regeneracyjne. Posiadanie takich umiejętności obok oczywistych zalet może nieść minus – potencjał dziecka, który nie znajdzie ujścia ma szansę obrócić się przeciwko rodzicom, powodując np. agresywne zachowania małoletniego. Sport to dobry sposób na spożytkowanie nadmiaru sił.

Zwróćmy uwagę na to, iż wiek 3-7 lat nazywany jest „czasem złotego rozwoju”. Wtedy to kształtuje się kościec, rozkwita układ nerwowy i buduje się odporność. Szczególnie ważne jest więc, aby w tym okresie dziecko wykonywało zajęcia, które pozwolą jego mięśniom umocnić się oraz zahartują muu system immunologiczny. To w dzieciństwie jest również największa szansa powstrzymania rozwoju wad postawy i otyłości. 

Trzeba też wspomnieć, że uprawianie kultury fizycznej pomaga (co prawda każdemu, ale u dzieci jest to szczególnie ważne) w zachowaniu prawidłowego funkcjonowania układu oddechowego – przecież ruch na świeżym powietrzu nawilża błony śluzowe, jak również wzmacnia zdolności kognitywne – m.in. koncentrację, a także, jak już zostało wspomniane, uczy zgodności w grupie.

Miejmy na uwadze, że jak głosi znana od setek lat mądrość – dziecko nigdy nie słucha rodzica, ono go naśladuje. Zgodnie z tą maksymą ciężko wyobrazić sobie, by młody człowiek – nawet zachęcany zaczął uprawiać sport samotnie. Szybko się wówczas znudzi. Mając na uwadze wszystkie wymienione zalety wdrażania aktywności fizycznej, starajmy się robić jak najwięcej, żeby zaszczepiać w swoich pociechach miłość do niej.