Chociaż jak wszyscy wiemy, naszym „narodowym” sportem, dyscypliną, którą – jeśli nie zawodowo to amatorsko – uprawia wielu Polaków, a jeszcze więcej krajan ogląda ją w telewizji czy na stadionach – jest piłka nożna, to inne sporty także cieszą się w centrum Europy popularnością. Wspomnieć tutaj należy o innej grze wykorzystującej piłkę, czyli znanej na chyba całym świecie – posiadającej dwie odmiany, halową i plażową – „siatkówce”. Trenują ją zarówno mężczyźni, jak i kobiety, a w wykonaniu pań stoi ona na równie wysokim poziomie. W poniższym tekście przyjrzymy się temu, jak na przestrzeni lat kształtowały się osiągnięcia żeńskich drużyn siatkarskich startujących w barwach Polski. Co należy do ich największych sukcesów?

O kadrze

Przed przystąpieniem do omawiania wyczynów naszej siatkarskiej kobiecej reprezentacji nie sposób nie zacząć od przybliżenia genezy jej powstania. Tak więc historia drużyny sięga dwudziestych lat ubiegłego wieku, kiedy to – dokładnie w roku 1926 – powstał Polski Związek Gier Sportowych przemianowany po okresie niemieckiej okupacji na Polski Związek Koszykówki, Siatkówki i Szczypiorniaka. Dzięki staraniom zrzeszenia, na fotelu wiceprezesa nowoutworzonej Międzynarodowej Federacji Piłki Siatkowej (FIVB) zasiadł Polak, Zygmunt Nowak. Wspomniane stowarzyszenie doprowadziło do powołania pierwszej reprezentacji narodowej występującej w barwach kraju zastępcy przewodniczącego FIVB. Stało się to w lutym 1948 r., a pierwsze swoje spotkanie wygrała ona stosunkiem punktów 3 do 1 z Czechosłowacją. W tamtym okresie nasze siatkarki prowadził – mający jednak polskie korzenie – Estończyk, Walenty Kłyszenko.

Igrzyska Olimpijskie

Co prawda polska kadra narodowa zadebiutowała na nich relatywnie późno, bo dopiero w roku 1964, ale już pierwszy nasz udział w tego rodzaju imprezie zaowocował zdobyciem medalu.  Biało-czerwone jako zamykające podium Mistrzostw Świata z 1962 r. mogły pojechać na Igrzyska Olimpijskie, omijając turniej kwalifikacyjny. Na nich również zajęły 3 miejsce. Podobny sukces Polki odniosły 4 lata później, gdy do walki na Igrzyskach dostały się dzięki zajęciu 2 miejsca podczas jugosłowiańskiego turnieju Interkontynentalnego. To niestety wszystko, co osiągnęły polskie siatkarki na zawodach tej rangi. Na wiele z nich się nie kwalifikowały, Igrzyska w roku 1984 Polska wraz z wieloma innymi państwami bloku wschodniego zbojkotowała, a w Pekinie w 2008 r. zajęła 5 miejsce w swojej grupie.

Mistrzostwa Europy

W tych zmagania Polki uczestniczyły niemalże za każdym razem. Wyjątek stanowił rok 1993 i Mistrzostwa w Czechach (wcześniej Czechosłowacji). Z tych imprez przywiozły one w sumie 8 medali – 4 srebrne i tyle samo brązowych. Było to w latach: 1949, 1950, 1951, 1955, 1958, 1963, 1967, 1971 i 2009. W belgijsko-luksemburskich ME w 2007 roku stały tuż za podium, a w latach 2003 oraz 2005 (Turcja i Chorwacja) były pod wodzą Andrzeja Niemczyka mistrzyniami kontynentu.

Mistrzostwa Świata

Polska drużyna narodowa trzykrotnie dostała się do ich finału – 2 razy zdobywając brąz, a raz srebro. Miało to miejsce w latach: 1952, 1956 oraz 1962, kiedy to trenerami naszych pań byli Zygmunt Krzyżanowski i Stanisław Mazur. 

Indywidualne wyróżnienia

• Tytuły najlepiej zagrywającej  ME w 1999 r. dla Ewy Kowalikowskiej i dla Magdaleny Śliwy za ME 2003,
• MVP i tytuł najlepiej punktującej na ME 2003 dla Małgorzaty Glinki,
• MVP Pucharu Świata 2003 dla wspomnianej już Małgorzaty Glinki
• MBP ME 2005 dla Doroty Świeniewicz
• Tytuł najlepiej atakującej  ME 2007 dla Małgorzaty Glinki
• Rekordy indywidualne podczas IO w Pekinie – Katarzyna Skowrońska oraz Małgorzata Glinka
• Tytuł najlepiej zagrywającej ME 2009 dla Agnieszki Bednarek,
• Indywidualny rekord Grand Prix 2013 – Katarzyna Skowrońska Dolata (41 pkt).

Trenerzy polskich siatkarek

W historii naszej kadry prowadziło ją w sumie 29 trenerów, a 4 (Jerzy Matlak, Andrzej Niemczyk, Zygmunt Krzyżanowski oraz Stanisław Poburka) więcej niż raz.

Nie jest niczym dziwnym, że piłka siatkowa zyskuje sobie w naszym kraju coraz większą liczbę zwolenników. Sport ten nie jest u nas traktowany „po macoszemu” i coraz częściej transmisje telewizyjne siatkarskich zmagań konkurują o oglądalność z meczami piłki nożnej.  By wyjaśnić sobie owe zjawisko, wystarczy rzucić okiem na powyższą listę sukcesów naszej drużyny walczącej w omawianej dyscyplinie.